Bir bahar akşamında, ılık esen rüzgar huzuruydu varlığın...
Kuşlarımın özgürce uçmalarıydı gökyüzünde...
Sabahlara; umutla bakan gözlerim oluyordun,
Yaşam sevincimdin, bîçare yüreğimde.
Adın düşmüyordu,şimdi susan dilimden,
Kelimeler mi daha bir anlamlıydı,
yoksa; varlığınmıydı konuşmama sebep?
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta