Yokluğun Şiiri - Nuray Özgüney

Yokluğun

Yokluğun; anası olur tüm yoklukların
Çekilir hayat sahnesi perdeler iner
Bir dem açsa da güneş, hayalinle
Ardından karanlıklar ruhuma siner

Yokluğun; alır benden tüm zenginliğimi
Gönlümü çaresiz fukara bir yetim kılar
Katık yapsam hasretine sonsuz sevgimi
Sabahsız karanlıklar ruhumu sınar

Nuray Özgüney
Kayıt Tarihi : 8.11.2006 18:30:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


yokluk üretkendir :)

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

TÜM YORUMLAR (5)

Nuray Özgüney