Önce resimleri silindi hafızalarımızdan
Sonra da isimleri
Bir yanı hep yalnızlık kokardı
Yitik adreslere dönüştü birer birer
Nefret ederken sevdiğimiz bu kente
Ürkek yabancılarız şimdi
Erteledik zamansızlığa aldırmadan
Yanımızdan hızla geçip giden gençlerimizdi
Hangi kavşakta yitirdik bilmiyoruz
Yol ayrımlarıyla doluydu hayat
Renkler öldü
Gri bir monotonluğa gömüldü düşler
15 Mart 2013
Cuma
Kayıt Tarihi : 21.3.2017 00:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!