“hiç çıkmadığım balkonlardan düştüm aşağıya
hiç bakmadığım pencerelerden el salladım giderken sana
hiç geçmediğin yollarda aradım olmayan izlerini
ve öyle çok dövdüm ki dizlerimi, yorgunum bir şey sorma
astım suratımı çamaşır niyetine tellere, sırılsıklamken yüzüm
üzülme diye teselli ettim kendimi lokmam ağzımda taş olurken
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta