Gözlerini kısmış jacques in ölmüş ve çıplak bedenine bakiyor kalabalık
karanlıklarda….aniden korkulu gözler çevriliyor yarım yamalak bir şiire…o
şiir söylüyor paravanin arkasındakinin sadece ucuz ve duygusuz aydınlıklar
olduğunu… hiç bitmeyecekmiş gibi görünen o anlar,aydınlıkların
karanlıklara üstünlüğüyle bitiyor…
Yağmur sonrası yağmursuz bir havada, bir ağaç kuytusunda rüzgar estikçe
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Şehre simsiyah bir kar yağar
Yollar kalbimle örtülür
Parmaklarımın arasından
Gecenin geldiğini görürüm
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Devamını Oku
Şehre simsiyah bir kar yağar
Yollar kalbimle örtülür
Parmaklarımın arasından
Gecenin geldiğini görürüm
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Bana şiirimsi bir düzyazı gibi geldi aslında.. Yine de güzel.. Sanki bir romandan etkilenme edası seziyorum doğrusu.. başarılar..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta