Yıllar öncesinden huzurum vardı
Yok oldu gençliğim bulamıyorum
Dertler üst üstüne kalbimi kırdı
Yok oldu gençliğim bulamıyorum
Yaşardım kendimce sessiz ve sakin
Ümitle yürürdüm koşardım lakin
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
