Yok olan Şiiri - Ayfer Ceylan

Uzaklaş yaralarımdan.
Hafızan benden iyi; silme vakti hepsini.
Yanmış bir ev…
Külleri gökyüzünde.
Orada kimse yok, seslenmemeli;
Ölüler rahatsız edilmemeli.

Sev, dans et, oku şiirlerini
başı dönmüş akşamlarında.
Dönüp bakma bir daha ardına.
Günah yok!
Sana yürüyen ayaklarımdan sor.

Ben hâlimin kendindeyim.
Ne tuz isterim yarama senden
ne de gül yanağıma.
Çoğaltma kederi,
Çek perdeni,
dışarıda bırak geceni.
Karanlığa alışkınım.
Açıldıkça kalbim,
gece senin yerine örter beni.