YOK, OL BE DÜNYA
Hiç bitmiyor kara kitaplı kadın,
Andan yalan dünya konulmuş adın,
Yetmişini aştım almadım tadın,
Andan yalan dünya koymuşlar adın.
Bıktırdın yaşamdan yok ol be dünya…
Onca yuva yıktın tütmez bacası,
Çocuklar aç, çıplak ağlar anası,
Ateş düşe çatır çatır yanası,
Gerçekten de yalan dünyaymış adın,
Usandık yaşamdan yok ol be dünya…
Bu kara günleri göreydi baba,
Boşa imiş derdi, çalışma, çaba,
Bir daha ben san den gelmem bin tövbe,
Andan yalan dünya koymuşlar adın.
Bıktırdın yaşamdan yok ol be dünya…
Terör estiriyor halka zalimler,
Kan ağlıyor tüm aydınlar, âlimler,
Beddua ediyor tüm masum diller,
Gerçekten de yalan dünyaymış adın,
Usandık yaşamdan yok ol be dünya…
Rızazade, sabır küpü çatladı,
Yokluk ve sefalet bir bir patladı,
Enflasyon eskiyi bine katladı,
Andan yalan dünya koymuşlar adın.
Bıktırdın yaşamdan yok ol be dünya…
13.10.2025
Fahri Bulut Rızazade…
Kayıt Tarihi : 13.10.2025 12:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Onca yuva yıktın tütmez bacası, Çocuklar aç, çıplak ağlar anası, Ateş düşe çatır çatır yanası, Gerçekten de yalan dünyaymış adın, Usandık yaşamdan yok ol be dünya…
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!