Yok ki tadı tuzu, sensiz hiç bir yemeğin,
ellerin dokunmayınca...
yok ki bir anlamı hiç, işten eve dönmenin,
kapıyı sen açmayınca...
soldu gitti, susuz kaldı evdeki tüm çiçekler..
tıpkı benim gibi, sensizlikten ölecekler..
ne kadar boş bu ev bir bilsen,
bu yalnızlık, bu dört duvar, yüreğimi boğuyor..
yatağım buz gibi, bıraktığın sıcaklık
gün be gün soğuyor..
Yok ki tadı tuzu,
Sorsalar neyin var neyin? ,
Yok ki bir anlamı hiç,
Yok ki sensiz hiç bir şeyim..
Kayıt Tarihi : 3.5.2012 12:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!