Yok artık Şiiri - Alparslan Gürlek

On sekizinde mürekkep yutan
Yirmisinde de asit soluyan
Yirmi beşte beli sakat
Kundurayla nöbet tutan
Yerdeki buzun üstünde
Ruh gibi ve zatürre
İstanbul'un ışıklarını izlerken
Bu genç bir hayal kurdu.

Yirmi ikide tekrar tahsil
Yirmi dörtte bir sertifika
Yirmi beşe kadar işsiz
Sol, sağ, sol! Mecburen

Yirmi altı silik, bulanık
Ağır yük, indir, kaldır!
Belde fıtık? Yürü mecbur
Zenginin eğlencesine
Sabah mesai bitimi çorbacı
Paran yeterse
Ne acı
Bu genç bir hayal kurdu.

Yirmi yedi, kelime başı
Yirmi yedi kelime başı
Bir bardak çay belki
Bir hayal uyuttu
Bir hayal tuttu hayatta
Yaz babam yaz, yetiş
Ay başı bir selam ve veda
Otuz gün geliş
Bir dakika gidiş
Bu genç bir hayal kurdu.

Kalmadı şimdi gençlik
Yüz buhardan kevgir
Ciğer asitten pert
Belde fıtık
Can sıkık
Yaz hala yaz
İstikbal?
Yok artık.