Yitirdiklerin en başında ben varım.
Sana olan sevgimi yitirdin mesela,
sevmeleri sevilmeleri...
Sonra iyi bir dostunu yitirdin,
muhabbetimi, koşulsuzca dinleyişlerimi yitirdin.
@demlenmisSiirler
Sen sadece beni değil,
bana ait olan ne varsa onlarıda yitirdin.
Bakışlarımda kalan umudu,
adını sessizce çağıran anılarımı...
Rüyalarında bile sana gülüşlerimi yitirdin.
@demlenmisSiirler
Bazı yitişler vardır, ses çıkarmazlar giderken
ama içini çökertirler İnsanın.
Sen, geç kaldın fark edişleri...
Bu yüzden sende üzüleceksin
ve üzgünüm; üzüntülerinden öleceksin.
@demlenmisSiirler
Çünkü bazı yitişler, sadece kayıp değildir;
bir parçanı alır götürür sessizce.
Ve sen, her sessizlikte biraz daha eksilirsin içinden.
Her yitiş, sessiz bir Ölüştür.
11/07/2025
19:59 #Wahran
@demlenmisSiirler
(437)
Demlenmiş Şiirler
Kayıt Tarihi : 13.7.2025 22:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir yitirilişi yaşamak acı veriyor gerçekten.
Aslında Yitirenin acı çekmesi gerekirken hep elleri üşüyen acı çekiyor.
Ne güzel ifade ettiniz ''Tutmadığı ellerimi sözleriyle titretti.''.
Yüreğinize bir daha keder uğramasın.
bazı satırlar vardır, insan yazmadan önce zaten içindedir...
Sizin yorumunuz da tam öyleydi.
Fark edilmemek bir eksiklik değil belki de
fazlalığımızın görmezden gelinmesi.
Ve sıradanlık... o da kalabalığın en sessiz yankısı belki.
Bu satırlar, sizinle daha da demlendi.
Teşekkür ederim; yazıya ruh kattığınız için.
TÜM YORUMLAR (4)