Yitirdiğimiz yıllar Şiiri - Özgür Mutlu

Önce sevdiklerimizi, sonra gençliğimizi kaybettik.
Her gidenle bizden bir parça kopup gitti.
Siyah beyaz bir fotoğrafta asılı kaldı gülüşler.
Eskimiş bir sandıkta unutulmuş mektuplar,
Solmuş güllerin kokusunda gizli hatıralar.

Sonra gençliğimiz yitip gitti avuçlarımızdan,
Koşan bir atın yelesi gibi savruldu rüzgarda.
Boşa harcanan vakitlerin,
Tükenen umutların ağırlığı çöktü omuzlara.
Şimdi pencerenin önünde bekleyen yaşlı bir gölge,
Geçmişe dönüp bakıyor, hüzünlü ve sessizce.

Ne sevdiklerimiz geri geldi, ne de gençliğimiz.
Yalnızlık bir yorgan gibi sarıyor bedenimizi,
Her gece aynı rüyalar, aynı hüzünlü şarkılar.
Ruhumuzda yankılanan bir boşluk var şimdi,
Önce sevdiklerimizi, sonra gençliğimizi kaybettik.
Ve geriye, sadece bu derin sızı kaldı.