birgün bu karanlıklar,
aydınlığa çaldığı vakit,
ömrünün son ayazını yaşar sevdalar.
ben sana ümit verdim,güzel gelecek için.
sen bana;
eskiden mutluya çalardı gözlerin;
bir pencere görürdüm umuda açılan.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
