Olmayandın bende.
Yokluğun dağlara taştı.
Küskündü turnalar;
Kanatlar selamsız sabahsızdı…!
Mimlenirken bahtın karasına bir namlu;
Sevda dolusu ses verdi dağlar…
olma…yandın…bende…;
Aşk’ın bağrımda taştı!
Varlanmayandın dilde.
Adın payemde kaldı.
Yetmiyordu her bir yan;
Doymuyordu büyümelere özge can…!
Hudutlanırken ufkun kızılına sırma tel;
Rüzgarlarca ötelendi sazım avazdan…
varlanma…yandın…dilde…;
Yad’ın türkümde kaldı!
Kayıt Tarihi : 31.1.2007 12:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!