Yitiklere Ağıt Şiiri - Salih Demiray

YİTİKLERE AĞIT
Satarlarken bizi üç kuruştan pazarlara/çoluğu çoçuğu doldurdular mezarlara...

Nice uykusuz kalınan geceler ve
Yoksulluğun koynunda büyüdü
Bu çocuklar
Anaları doyamazken koklamaya
Kıyamazken uykusundan uyandırmaya
Alıcı kuşlar gibi
Kapıp kapıp
Götürdünüz
Karanlık dehlizlere ...

Ne bir ses
Ne de bir haber var
O günden beri
Ne ölüsünü veriyorsunuz
Ne de dirisini
Ölümüler dirimiler belli değil ...

Kim verdi bu hakkı size
Söyleyin kim
Bir günlüğüne çoçuklarınız kaybolsa
Dünya yıkılır başınıza
Bunlar ana değil mi?
Gözleri açık gidiyorlar
Gözleri üzeriniz de çakılı..

Her Cumartesi aynı yerde
Bilmem kaçıncı hafta
Elektrik kablolarına
Konan güvercinlerin gözlerinde
Yitiklerinin gözlerini aradılar…

Ne yaptınız
Yüreği yanık bu anaların
Kuzularına
Nasıl da yatırdınız
Kan uykularına…

Kan ağırdır
Tartamaz hiç bir tartı
Çıkmaz bulaşır
Üstünüze başınıza
Kâbus olup
Girer düşlerinize...
Salih Demiray (Her Mevsim Hüzün Şiir Kitabı,Shf.32,33)