Yitik Yeminlere Suskun Şiiri - Feride Özmat

Feride Özmat
25

ŞİİR


1

TAKİPÇİ

Yitik Yeminlere Suskun

adagio yine kusursuzdu kemanda
yine bilinmez bir akşamda soldu mırıltılar

neye yarar
boynuna dolansa anılar
ve her biriyle sürüklense kaçınılmaz sona
(ya boşlukta üşüyüp titrerse notalar)

hülyası öyle bir filiz ki çöl ortasında
avcundan ufalanıp kayar
mutluluğa yakışmaz artık suratı

beklese de şafağı
bilemez nedense
kanar mı kırlangıçlara

hep yorgundur elleri
yüreği yitik yeminlere hep suskun
hep tek başına

“kendinden kaçmalısın” der aklının bir yanı

anlar
caymalı iki büklüm bakmaktan
anlar da
tükenen soluğu nasıl kandırıp kaçmalı
hiç bahane bulmadan

ve nasıl
nasıl saklanmalı bu yaşamdan

Ellerin Söylüyor Sonsuzluğu
Hayal Yayınları / Haziran 2009

Feride Özmat
Kayıt Tarihi : 13.4.2007 10:12:00
Feride Özmat