Yitik nesil Şiiri - İbrahim Özdemir 2

YİTİK NESİL

Her yerde dünyanın düzeni bozulmuş,
Namus, vicdan karaborsada unutulmuş,
Ecdadı aglatan bu ne biçim sosyete,
Kimsede yok nasıl olsada,
Lugattan namus silinmiş,
Sadece bazılarında bulunsada,
medeniyet ısrarı harebe etmiş,
İnsanlıktan çıkıp,olmuş kuduz hayvanlar,
Dalarlar aramıza yeni nesli ısırırlar,
Ey yeni neslim kaçacak yerin yok,
Herkes kaybolmuş vicdansızlıgın taplosunda,
Belkide en kısa zamanda,
Yem olacak kuşa kurda,
Ortalıkta gezen şu an aç gözlü,
Yeni yemler arayan çakala,
Ne yapsınki kendini bile tanımaya fırsatı yok,
Kanı ateşli bu fukara,
Yollarda yıgınla bir kalabalık,
Kimi ana bulmuş,kimi babalık,
Av arayan çakallar,kurtlar...
araya sinsice girip bizi bizlikten kovarlar,
İnsanlık sorulursa eger,
Martıların uçuştugu denize atıp,
Vahşi köpek balıklarına meze etmişler,
Dudagı ısıran dişler artık aglıyor,
Varmı daha çok çile çekmekli galibiyetler,
Ey insanlık....!
Yeni nesle bulaşmayacagını nasıl bilelim,
Kayıp nesil artık kayıp
Nasıl olacakki tekrar yerine getirelim.

(DEMYANLİ) İBRAHİM ÖZDEMİR