Yirmidört Kasım Şiiri - İbrahim Çankaya

24 KASIM

Bu gün yirmi dört Kasım.
Bu gün, her zamankinden farklı,
Ve her zamankinden daha da heyecanlı olarak
Erken kalkmalıyım.
Umutlara sığınarak doğacak günü bekleyip;
Pırıl pırıl bir Kasım sabahı,
Tertemiz traş olmalıyım.

Koyu renk takımlar,
Kemer, çorap ve bir de yeni ayakkabılar…
Koyu renk elbise içine bir de beyaz gömlek alayım.
Beyaz gömleğin üstüne bir karanfil gibi açan
Kırmızı kravatımı da takayım.

Çünkü:
Kırmızı aldır, kırmızı sevgidir.
Biliyorsunuz ya kırmızı
Hayatın taa kendisidir.

Birazdan, kırmızıyla beraber, bütün çiçekler,
Gözlerimi yumduğumda;
Etrafımda deliler gibi dans edecekler.

Renklerden biri çiçek verir,
Biri sarılır; biri öper.
Gözlerimi açıp gerçeklere döndüğümde;
Kapıda MAVİ ELBİSELİLER!

Biri: ”SAYIM”
Öteki: “ON”
Diğeri: “TAMAM”
BAŞEFENDİ de: “ALLAH KURTARSIN! ” der.