*Yirmi Sekiz Buçuk (?) Şiiri - Umut Gül

“-İçim acıyor can..! “
“-Ne olur bir daha benden önce gitme can! Sen giderken ölüyorum sanki…”
….
Avuçlarımda Hasretin..

Hala kaskatı bekliyorum
Bana son baktığın yerde
El sallamak için kaldırmaya çalıştığım elim
Kaldı yarıda,
Ne kalkabildi tam olarak
Nede indirebildim aşağıya
Dondum buzdan heykel gibi
Bir sonraki gelişinde
Çözeceksin beni buselerinle
…
Son kez sarılamadım sana
Veda edemedim
Gel al beni der gibiydi gözlerin
Aktığında nemli gözlerime
Yerinden kalkar gibi oldun bir an
Koşup sarılacaksın sandım boynuma
Gitmiyorum kalacağım der gibiydi
Ellerin…
…
Gitmek gibi olmasa da
Gittin ölür gibi
Ve geride bıraktın beni
Anılarımla baş başa
…
Götürdüm ellerimi dudaklarıma
Hala sıcaktı,
Hala nemli..
Avuç içlerimde son öpüşün
“İçim acıyor can” deyişin kaldı kulaklarımda
Boynuma sarılıp ağlayışın
Karıştı hıçkırıklarıma…
…
Sabah ezanında uçar gibi sarılışın boynuma
Valizlerim hala takılı yürüyen merdivenlerde
Belki vazgeçip dönersin,
Hala bekliyorum penceremde son bir umutla!
…
İki kiraz tanesi kalmış avuçlarımda
Bekliyorum ısıracaksın ucundan
İlk lokmasını ısırmadan sen bilirsin geçmez boğazımdan
…
Ahh can! Öyle özledim ki seni…
Nasıl katlanacak yüreğim hasretine…
…
Yerlerde devrilmiş son kullanma tarihi geçmiş meyve suları
Yarım kaldı ilk lokmasını ısırdığın gözleme
Ve hatırlatır her baktığımda ayrılık saatini
Ellerime tutuşturduğun metro bileti…
…
Hadi canım sil artık gözlerini
Sakla hırkanda özlemlerini
….
(Biliyoruz ikimizde, bir başka zamanda son kez geleceksin
dönüşü olmayacak, vedası olmayacak ve ellerime metro bileti yerine
sonsuzluğun anahtarını tutuşturacaksın …)