YİNE VUSLAT
İST.- 23.07.2005
07.00
Önceleri hasretle, adını anıyordum
Sardı beni bir kasvet, sebepsiz sanıyordum
Acep gider mi diye, merakla yanıyordum;
Kaderde varsa vuslat, geldi gitme zamanı! ...
Dünden yapmış hazırlık, bilet bile alınmış
Yine vedalaşmaya, dosta haber salınmış:
Formalite icabı, söylenmeye kalınmış;
Kaderde varsa vuslat, geldi gitme zamanı! ...
Ne var ki, Ankara’da, gitmekten hiç bıkmadın
Daha henüz bıkmadık, inan bizi sıkmadın!
Bıktırıp usandırıp, tepemize çıkmadın;
Kaderde varsa vuslat, geldi gitme zamanı! ...
Mademki gideceksin, çabuk dönmeye söz ver
Ayrılığın yerine, dağlanmaya bir köz ver
Kendini unutturma, bakılacak bir göz ver;
Kaderde varsa vuslat, geldi gitme zamanı! ...
Kayıt Tarihi : 13.6.2007 11:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir yemekte tanıştığım şair Hatice Yücel hanımefendiye ithafen yazılmıştır....
Sevgili Şair Kardeşim Mahmut Küçük..
İnsan ömrü bir birleşme, bir de ayrılık üzerine
kurulan korkunç bir melodram gibidir.. Gelmek gitmek işimiz !.. Ana neden var mı bir bilenimiz ?
Ellerin dert, yüreğin keder görmesin..
Sevgilerimle..
TÜM YORUMLAR (1)