Güneş doğdu ve
İlk kıpırtılar başladı işte.
Üzerimde yıllardır taşıdığım
O ağırlık var yine.
Loş ışık ve hayallerle geçen,
Bir gecenin ardından,
Daha sabahın bu erken saatlerinde,
Uyanıp kalkmak, endişelenmek yahut,
Beklenen bir haber için,
Birazcık ümitlenmek niye?
Nurani renklerle inen,
Güneşin bu ilk ışıklarında
Bu çile bu ızdırap niye?
Biraz sonra uyanacak insanlar.
Ardından gün boyu süren koşuşturma.
Âşıklar sevgililer el ele kol kola.
Dolaşacaklar parklarda. Yarını,
Yarınki acısını düşünen kim
Şu garipten başka…
Rüya ve hayallerle geçecek benim için,
Akşam olacak bugün biraz sonra.
Aşkımı yazacağım bıkmadan usanmadan
Seni okuyacaklar yazılarımda
Ve mazimi hatırlayacağım,
Akıtacağım gözyaşlarımı şu sayfalara
Gün sonunda.
Ve yine sensiz…
16–02–2009
Yusuf BozkayaKayıt Tarihi : 30.11.2010 16:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!