şimdi başka bir çift dudakla mı öpüşüyorsun?
adını bir fahişeninkinden farklı kılan şey
bu işi para için değil de aşk için yapıyor olman mı?
oysa ki deli divane ırmaklar adlarını
aşındırdıkları taşlara vazgeçmeksizin oydukları aşklarından almıyorlar mı?
hani o ateşli dudaklarında yüreğinin ırmaklarıyla oyulan aşk taşları?
hani o bana aitliğine tertemiz inandığım yalancı dudakların?
kaybettin....
başından sonuna bir zerafeti....
oysa ki her meyil ettiğin an kaybetmeye aşkımı
yeniden senin için
usanmaksızın,
turnusol kağıdının kırmızısına boyuyordum aşkını...
Kayıt Tarihi : 21.2.2008 00:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!