Adına yıllarca şiirler yazdığım sen
Beni her defasında kahreden yine sen.
Geçip gitti şu ömrüm
Zulmeden sen, kahrolan ben.
Sende güneş sende yıldız
Bende hep karanlık gökyüzü.
Ay bile doğmuyor yüreğimde
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var