Gecenin sabahı damliyor saatleri....
Ve ben....
Yokluğunun çaresizliğini yaşıyorum.
Kınası solmuş avuçlarımda viran..anılar...
O'nları sım,sıkı saklıyorum.
Yüreğim bin parça,dağılmış yollara....
Eğilip de toplayamıyorum.....
Yüzlerce soğuk namlu üzerime çevrildi,
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
Devamını Oku
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
Hasret sevgiden yana ise, dağıtmak engellenemez olur çoğu zaman...toparlanmak için yine o duyguya gereksinim var.. sevgilerimle..Tebrikler şiire.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta