Yine Düştün Aklıma Şiiri - Nusret Aslan

Yine kayboldu güneş ve yıldızlar,
Yine düştün aklıma.
Yine sen ve yalnızlığım...
Yine gri bir gün, aylardan kasım, sırılsıklam;
Kafamda binlerce soru,
Kendimi ve kederimi dinliyorum.
Kasım yağmurlarında yalnızlığımı yıkıyorum.
Kozmosta kaybolmuş bir damla gibiyim.
Seni düşünerek bu anı sonsuzluğa saklıyorum.
Unutma!
Yalnızlığımızda yarının türküsü var;
Başkaldırır bugüne,
Bazen olur özgürlük türküsü.
Bazen bir isyan, fısıltılarla akar yüreklere.
Atılan her adım hatırlatır yarını.
Yaz şimdi şiirini!
O nazlı, narin kar taneciklerinin havada uçuşan hallerini, gözetleyen toprağı unutma.
Unutma"insanın insana kulluğunu"
Yağsın üstümüze üstümüze, usul usul, etme sitem, etme, örtsün kiri pası.
Arınsın toprak, her yer bembeyaz;
Geçmişin hatıraları canlansın içimizde.
Toprağın beyaza olan özlemini, suyun bereketini unutma.
Ne akşam var bu özlemde ne de karanlık;
Sadece toprağın beyaza olan özlemi var
hep aydınlık.
her yürekte, unutma!
n.asln