Yine bir sabah ve yağmur. Öyle masum vuruyor ki kaldırımlara.Gün ışıldıyor asfaltlar gülüyor. Çiseleyen yağmurun ışıltısında. Yine bir sabah ve yağmur. Öyle hüzünlü vuruyor ki toprağa. Bağrı yanıyor toprağın. Bağrı yanmış bir annenin yüreği gibi. Yine bir sabah ve yine yağmur. Vuruyor yüzlerine hayat mücadelesine koşan insanların. Öyle vuruyor ki! Alınlarının teri gözyaşlarına karışıyor. Ve akşam ve yine yağmur. Güneşin ufunetli bakışları selamlıyor bu defa Öyle hızlı vuruyor ki! Ne güneş, ne insan, ne toprak tutamıyor kendini bu hırçın delikanlı karşısında...
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?




Kendimi bir an tasvir ettiğiniz ortamda hissettim Vejdi Bey, kaleminize sağlık. Sevgilerimle
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta