Yine Akşamlar Şiiri - Durmuş Karabağlı

YİNE AKŞAMLAR

Yine akşamlar gösterdi karanlığını,
Ne olur örtmeyin gündüzün hayallerini,
Cırcır böceklerinin ötüşünü,
Elem sarmasın kalbimin çarpan sevdasını.

Sokaklarda dalaşması olmasın hayvanların,
Meleşmeler kesilmesin kuzuların sessizliğinde.
Ağaçlar fısıldasın aşkımızı esen rüzgarda,
Sarsın sevdamızı karanlığın gizliliğinde.

Derelerin çağıltısı akan suyun taşa vuruşu,
Dokunsun gecenin sükununda bedenime.
Sensiz yarensiz sevdasız yalnızlığıma.
Kar yağışları gibi ayazın yalayan ürpertisi.

Orman görüntüsü veren gecenin sessizliği,
Dar sokaklarında toprak damlı evlerin,
Çerçevesiz camlarından süzülen puslu ışığın,
Aydınlatsın sensiz uzanan sevgi yollarımı.

Durmuş Karabağlı
Yeniköy 1968