Yine Şiiri - Mesut Çiftci 2

Ben yine ağaçların altında gezeceğim,
Kuş pislesin diye başıma,
Şans oyunlarda ömür tüketeceğim,
Felek gülsün diye bahtıma.
Yine amorti bile çıkmayacak,
Yine tüm hayallerim düşüverecek,
Okyanusun en derinine,
Karanlık suların içine,
Moby Dick balinasının midesine.

Düşler satın alacağım gelecek günlerden,
Borçlanacağım yine dünlerime.
Alacaklılar dayanacak zihnimin kuytu köşelerine,
Ruhumun karanlık dehlizlerinde saklanacağım,
Mevsim kış olsa da ben hep yanacağım.
Hileli zarlarını hayatın yine sallayacağım
Ve yine kaybedeceğim bu hileli oyunu.
Ama asla kaybetmeyeceğim umudumu.
Bir tek o kalacak bende geriye,
Zira umut ekmektir derler fakire.

Ağız dolusu söveceğim şansın gelmişine geçmişine,
Şiirler yazacak,
Kafiyeler, uyaklar arayacak,
Redif redif dokuyacağım kader kilimini.
Öfke rüzgarında yitireceğim tüm biriktirdiklerimi.
Ciğerlerime çekeceğim yazgımdaki tüm çileleri,
Başkasından anlamaz ki benim gibileri.

Yine her gece kırık uyuyup
Yine her zaman yaralı uyanacağım.
Gece yarıları korkunç kabuslardan uyanacağım.
Hayal alıp hayal kırıklığı satacağım.
Zarar defterini yine sonuna kadar dolduracağım.
Yine yenilecek,
Yine yenileceğim.
Her doğan günü bir mucize bileceğim.
Ahtım olsun ki
Yaşamaktan asla vazgeçmeyeceğim
Ve hep umut edeceğim,
Yine.