Yine Şiiri - Bahri Deli Tanık

Yine buradayım, tek başıma.
Sessiz bir infilak, pasif bir cereyan...
Yine neredeyim belli, belirsiz.
Hoş değil bu mahal bensiz.
Ama hep gecikir o bilmiş dost.

Yine buradayım, durgun ve mahcup.
Çıkmaz bir sokak, kısır bir döngü...
Kaybedişim sanki hikayeme övgü.
Menfur iştah fısıldar bahanelerimi,
Kulağımda yolun sonuna hasret tesellileri.
Çok sevdiğim canımdan bezdirdi,
O masum suçlu içimdeki.
Kimliksiz sanık yargıda sessiz.
Cezası belli ama mecrası değil.

Yine buradayım, karanlık bir odada.
Yankılanan sesim, yalnızlığıma deva.
Yankılanan sesim, ağrıdır başıma.
Bir düzine ben, önlerinde dava.
Sanık, tanık, hakim, müdafi tek bedende bir.
Adalet neye çözüm belli değil.

Yine buradayım, aranızda.
Bakışlarım temastan uzak,
Yerlerde onurumu aramaya eğilir.
Başladığım yer mi, bittiğim mi?
Belli değil.