Yine Şiiri - Özcan Kurt

Kendi halimce hoş beklerken rafta,
Neler düşündü bilmem bizim ham softa,
Danışmadan hem de ciltten yolupta,
Süretim kalemle çizecek yine!

Çıkardı içimden aldı kalemi,
Esmezse aklına vermez selamı,
Manasız sözleri bitmez kelamı,
Tozlu rafa atıpta gidecek yine!

Üçümüz yine vardık bir gün bir yerde,
Söz oluruz ola ki anan dillerde,
Son değil bu kim bilir hangi ellerde,
Yolculuk meçhulde sürecek yine!

Bakıpta yüzüme düşünüp yazar,
Kendisi çizer hem yazıp ta bozar,
Anlamam suçumu bazen de kızar,
Kapatıp ta yüzümü dürecek yine!

Bir muamma bu inan karmakarışık,
Döven danışık dövülen alışık,
Ben bile yok bende benle barışık,
Saf garibim yüzüme gülecek yine!

Satırlar tükendi vade yaklaştı,
Üç olan birbiriyle böyle yüzleşti,
Başlarken beraber öyle sözleşti,
Ne varsa içinde dökecek yine!!!

ÖZVECAN