Duyuyorum...
Birileri can çekişiyor!
Yine bir yenilgi var sanırım yüreğinde..
Yine birine derin özlemler besliyor.
Ve yine çaresiz...
Görüyorum...
Biri kalkmış yıpranmış kanepesinden,
pencere önünde yol gözlüyor.
Yine bir ayrılık var sanırım kapısında.
Yine birini bekliyor, gelmeyecek olduğu halde.
Ve yine yalnız...
Hissediyorum...
Bir çocuk uçurtmasını kaybediyor sokaklarda.
Yine gözyaşları karşılayacak sanırım onu.
Yine elleri havada, ağlayarak koşuyor annesine.
Ve yine umutsuz...
Yaşamaya çalışıyorum...
Bir ben varım şu şehrin köhne karanlığında.
Yine başlıyor sanırım çığlık nöbetleri.
Yine terk ediyor mutluluk yüklü gemiler beni.
Yine çaresiz, yine yalnız
Ve yine umutsuzum...
Kayıt Tarihi : 12.9.2014 21:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!