Her arif doğru söylemez,
Bazen göz gerçeği görmez,
Içi kara dışa gülmez,
Nefrete yenilir insan.
Aldanma tatlı sözlere,
Ne kahramanız ne de suçluyuz
Sadece bir oyuncuyuz
Ağlayarak açarız perdeyi
Ana koynunda geçiririz geceyi
Seyirci alakadar değildir sahneyle
O da uğraşır durur kendi rolüyle.
Selam verdim, insanı dost eyledim.
Hep güzel düşünüp güzel söyledim.
Nefsinin kölelerini görünce,
Dinledim, güldüm de yandım üzüldüm.
Gün gelir zaman olur serpilirsin,
Gençlik böyle; herşeyi sen bilirsin,
HAKSIZ da olsan fikrinde direnirsin,
Eyvah hiç bir nasihat dinlemezsin.
Kendini beğenir dünya güzeli,
Kabile özenme ilk katil o dur,
Habilin suçu ne canından olur,
Kötülüğün kime faydası vardır,
Kin değil, Sevgi; eritir dağları.
Sevmek o kadar zor değil sevelim,
Gülüver gülüne el ne bilsin,
Diken batar ele ben ne bilsin,
Yalan katma söze dil ne bilsin,
Güle bülbül konmuş gül habersiz.
Doğarken ölen yaşı ne bilsin,
Gonca güller açar güzel yüzünde,
Kara kaş ela göz yerli yerinde,
Selvi boylu salınır gelir amma ,
Beni bağışla güzel vurgun yemişim.
Derya olsan son versen yangınıma,
Gel bakalım hayat
Senle bir hesap yapalım
Artısı eksisi ne varsa
Dökelim taşları kucaklarımıza
Kim alacaklı
Kim borçlu
Ne ben bendeyim bu gece yar ne sende,
Sessiz karanlık çöktü garip gönlüme,
Cümle alem güler eğlenir sehirde,
Bir ben garib ben mahsun kendi halinde.
Ben bende ıssızım çaresiz hasrette,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!