Haydarpaşa garında
1941 baharında
saat on beş.
Merdivenlerin üstünde güneş
yorgunluk ve telâş
Bir adam
Devamını Oku
1941 baharında
saat on beş.
Merdivenlerin üstünde güneş
yorgunluk ve telâş
Bir adam
Tarumar ederken zamanı
yalnızlık üzerime üşüştü.
an durdu,
ben gittim...
ölümüyüm ne!
Tam;
üç bin yıl önceydi.
doğuyordum güneşe...
aynı anda
ölüyordum geceye.
işte
bu kargaşada
sesleniyordum;
Ben;
her yerindeyim her yerin.
ve
bazen hiçbiryerdeyim.
yine de
her yerdeyken
hiç bir yerde gezinirim.
yersizim...
Ben;
herkes olurum
hiçkimseyken.
bazen
hiçkimsenin içinde herkes ol ...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!