Yılların Kanayan Yarası

Öyle bakmayın
Dış görünüşüme
Dipsiz gecelerde
Çok kere yüreğim yandı
Bağrımda
Yılların kanayan yarası var
Her soluk alış verişimde
Şu yıkılası düzene ahım var
Ne gecem gece
Ne de gündüzüm gündüz
Yalnız bana bir nebze umut kaldı
Onu da harcamak niyetinde değilim
Kim bilir
Zaman gelir
Belki bana bir şafağın gelişini müjdeler

Kurşunların can aldığı
Güllerin koparıldığı
Yuvaların dağıldığı
Sürgün edilen
Köylülerin bol
Sevmenin
Yasak olduğu topraklarda
Yaşam egemenlerin ayakların altında
Nice yüreklerde derin yaralar var bendeki gibi

Katilim olacak düzen
Ne uğraşıyorsun
Benimle
Sayende gömleğim
Hep kan revan içinde
Sırtıma sapladığın
Hançerden
Acı damlıyor içime
Gözyaşlarım akıyor ellerime
Roboski katliamı,vahşeti hiç gitmiyor aklımda

Parmaklarımın boyunda
Ham maddesi ithal
Ranzama sayısız çiviler çakılı
Böğrüme değdikçe yakıyor beni
Şu süren devrim ve özgürlük kavgasında
Ölüm
Kurtulmasın elimde
Çünkü ben yeneceğim seni, düzeni yeneceğim gibi

06.12.2014
İstanbul