Rabbim aldı Medine’ye getirdi
Yıllarca süren hasreti bitirdi
Ravzasın gören kendini yitirdi
Medine’de efendimizi gördüm
Hem ona ümmet olmakla övündüm.
Ne büyük nimet ona gelebilmek
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta