Yıllar sonra yeniden döndüm o sokağa,
Zaman, eski duvarlara bir sessizlik örmüş.
Çatlamış taşlarda adımlarım yankı,
Bir zamanlar gülüş saklıydı her köşesinde.
Rüzgâr, tanıdık değil artık,
Ağaçlar da büyümüş, ben gibi suskun.
Bir salıncağın gölgesi düşüyor avluya,
Sanki çocukluğum hâlâ orada durmuş.
Kapılar kapalı, ama anılar açık,
Bir camdan bakıyor geçmiş, usulca.
Göz göze geliyoruz eskimeyen bir anla,
İçimde titreyen bir zaman çanı çalıyor.
Adını unuttuğum bir şarkı dilimde,
Kimi mısraları eksik, kimi tam.
Yıllar sonra yeniden geldim sana,
Ama ben de, sen de artık bambaşka zaman.
Ve yine de bir şey değişmemiş:
Bir dönüş, bir kalp çarpıntısı,
Bir sızı belki de her vedanın bıraktığı,
Yıllar sonra yeniden...
İnsanı kendine getiren bir hatıra.
Kayıt Tarihi : 28.5.2025 07:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!