Yıllar sonra yeniden geldim,
Sesinin yankılandığı o kıyıya.
Rüzgâr, senin adını fısıldıyor sanki,
Ve ben, hâlâ aynı yerden bakıyorum uzaklara.
Zaman geçti…
Ama özlemin geçmedi içimden.
Ne bir mektup, ne bir iz…
Sadece suskun gecelerde çoğalan adın var bende.
Gülüşün hâlâ asılı bazı sabahlarda,
Rüyamdan uyanırken gözümde yaşla.
Anlatamadım kimseye seni,
Çünkü sen, söze sığmayan bir hatıraydın bana.
Bir çay koymuştum sana, beklemeden,
İçemedik... soğudu zamanla her şey.
Ama bardaktaki buğuda bile,
Ben seninle konuşurdum gizlice.
Yıllar sonra yeniden geldim sana,
Bir anıyı değil, seni aramaya.
Sanki çıkacaksın köşe başından,
"Ben de seni bekledim..." diyeceksin usulca.
Olmadı…
Ama yine de geldim.
Çünkü bazı özlemler var ki,
Varlığınla değil, yokluğunla yaşatır insanı.
Muhammed Siyah
Kayıt Tarihi : 28.5.2025 08:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Özlemle
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!