Yıllar Sonra Köyümdeyim Şiiri - Yüksel D ...

Bir rüzgar var, saçlarımda,
Dağların arkasından.
Bir ses var, rüzgar içinde,
Yılların ötesinden.

On yıl mı oldu rüzgar,
Söyle! Onbeş mi?
Gelmeyeli buralara,
Dalmayalı anılara.

İşte! Güneş de doğuyor,
Köye girmek üzereyim.
Yolum her an kısalıyor,
İlk evler göründü bile.

Merhaba!
Hasan emmi, kıraç toprak,
Çürük köprü, dut ağacı.
Sac ekmeği, Güllü ana, merhaba!

Köyü geçip, bizim eve varınca,
Acılara boğuldu ruhum.
Bir şeyler kaydı gözümden, sıcak, ince,
Ev yerine kuru diken bulunca.

Köye dönüşümde yolda,
Bir bebe'ye rastladım.
Dur da konuşalım, dedim.
Çocuk dönüp kaçıverdi.

Bir düşündüm, bana ait,
Ne kalmış diye bu yerde.
Birkaç acı tatlı anı...
Nerde olsam, orda benle.

Akşam üstü, gün batarken,
Bir gölge ilerler yolda.
Benim o giden, rüzgarla,
Evler gözden kaybolmakta.

Veda ettim rüzgara ve,
Yürüdüm sık adımlarla.
Eski yeni...
Yeni eski dünyama.

Yüksel Demir