Yıllar sonra... Şiiri - Songül Uçar

Yıllar sonra....
Genzimde,
Hala bahçedeki iğdenin kokusu...
Damarlarımda,
Aynı heyecan aynı çocuksu coşku!
Tanıştığım ilklerin,
Ruhuma çizdiği resimler.
...ve işittiğim o tatlı melodiler.
Yüreğimde,
Sabahın tenimi buza kesen sıcaklığı
....ve ben...
İşte, buradayım...!
.................................................
Küçücük beynim ve küçücük bedenimle,
Hayatı tanımaya başladığım küçücük odam...
Altında gizlice hayaller kurup,
Yeni dünyalar keşfettiğim karyolam...
İş yapmamak için,
Kaçıp içine saklandığım dolap...
............................................................
Kapının önündeki şu taşların,
Üstüne düşüp kafamı kırmıştım...
Aslında düşmemiştim itilmiştim..ya neyse..
Şuan sadece yüzümde,
Tatlı bir gülümseme...
Ya şu kiler!
Daha inşaatken orda gizlice köpek besledim,
O kadar güzeldi ki...
Öyle dost, öyle sıcak...
Yıllar sonra beni,
Amansız bir hastalığa götüreceğini
............bilemezdim....
Hoş bilsemde,
____yine severdim!
Bir gün belediyenin adamları gelip vurdular!
Gördüm!
Engel olmak istedim!
...olamadım...
Diriltmek istedim,yapamadım....
.........................................................
Evin önünü hep yaban otları kaplamış.
İğdeyle kayısı,
Mahallenin haylazlarından nasibini almış.
Burda maçlar yapardık,
Kızlarla-erkekler...
Erkek Fatma derdi babam,
Takımın golcüsü bendim.
O zamanlar ot yoktu,
Düşünce bacaklarımız kanardı.
Uyuz itin yarası eksik olmazmış,
Taa o zamandan öğrendim.

Mehtaplı gecelerde saklambaç oynardık!
Cami çıkışında da babamdan saklanırdık.
Ayıptı gece vakti...
Kız başına....
...sokakta...
.............................................
Ahh! Evim,güzel evim...!
Kışın en soğuk,
Akan suyun donduğu günlerde bile,
Sevgimle,
Umutlarımla,
Hayallerimle yüreğimde sımsıcak evim!
Ben büyüdüm,
Yüreğim küçüldü.
Umutlarımı,
Hayallerimi,
Sevgimi insanlar içti, yaşam içti...
....ve bitti.
Bana,
Kurallar, yasaklar,günahlar kaldı.
Birde,
Senden ayrılalı hiç susmadan,
Hıçkırarak ağlayan çocuk...
İçimdeki çocuk ağlıyor evim!
İçimdeki çocuk yanıyor...
Seni bilsen ne çok özlüyor, istiyor...
Sana koştum sar beni!
Karşımda öyle tarumar durma ne olur! !
Her santiminde ağlamasın çocukluğum,
Kucakla beni!
...sımsıcak...
İçimdeki çocukla birlikte,
Çocukluğumda sussun...

95/ Pınarbaşı