Elbet bu günler geçecek,
Mazi olacak tüm yüzler.
Bitmez arzuyla beklediğin
O günün ertesinde,
Bilmem kimlere aşina olacak
O yalan gözler.
İnsanız elbet.
Unutanlardan unutulanlardan olacağız.
Zaman bildiğin de an gelir kemale erer.
Bazen hiç nedensiz
Karanlık çöker yalnızlıklarla.
Açıklarına gecelerin özlemler düşer.
Gelmeyesi o günler elbet gelecek,
Hani o yaşayacağını düşünmediğin
Sonsuzluğa ertelediğin keşkeler.
Her ne halde olursan ol,
Kilidi kırılıp açıldığında sandığın
Döküldüğünde anılar bir bir
Birini düşün yıllar evvelinden.
O seni unutmaktan münezzeh
Aklı başında deli,
Hatırla işte!
Zamanın çöplüğüne fırlattığın gereksizlerden.
Ama gerçek,
Ama içten,
Ama yazık…
İnsanız elbet.
Kapat gözlerini o an,
Ve düşün;
Zikredersen ismimi
Eğer yaşıyorsam hissederim.
Dudaklarımda buruk tadıyla mazi,
Bir tebessümlük selam uzaklara
Hasretin yükünü çeker.
Yok! Öldüysem şayet,
Ne denebilir ki?
Bir Fatiha yeter!
28.02.2017
Tamer ArabacıKayıt Tarihi : 27.3.2017 14:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!