Yıllar Şiiri - Ahmet Sevil

Saçlarıma gümüşler bağladınız
Gözlerime mor halkalar taktınız
Kollarıma zincirler vurdunuz
Gençliğimi geri verin yıllar!

Sevdiğimi benden aldınız
Aşkımı yalan yaptınız
Yeter artık ayrı kalmamız
Sevdiğimi geri verin yıllar!

Nice umutlarla kendimi avuttum
Umutlarımı çaldınız yıllar!
Kahkahalarla acıları unuturum sandım
Kahkahalarımı geri verin yıllar!

Şimdi yâd ellerde haykırıyorum
Dostlarımı toprak ettiniz yıllar!
Beni tek başıma yalnız bıraktınız
Dostlarımı geri verin yıllar!

Anam, babam, gardaşım
Tek dayanağım onlar, canlarım
Onlarsız bu hayatta harcanırım
Onları bana bırakın yıllar!

Mısralardır dertlerimin ortağı
Anlatırım hayatı, tatlıyı acıyı
Öğretin bana güler yüzlü olmayı
Mısralarımda göz yaşı dökmeyin yıllar!

Dostlarım vardı, umutlarım vardı
Canlarım vardı, bir yârim vardı
Dalgalanan saçlarım, gülen yüzüm vardı
Hepsini siz çaldınız,ey cani yıllar!

Bir O vardı delice sevdiğim
Aldatamadığım, yalan söyleyemediğim
Ayrılmazdık ama ayrıldık n'eyleyim
O’nu benden aldınız, ey cani yıllar!

Bir ben vardım durmadan ağlayan
Elinden kalemi düşmeyen, sayfaları karalayan
Bir ben vardım dertlerle kaybolan
Beni benden aldınız,ey cani yıllar!