Yıldızsız Gece, Hüzünlü Sabah

Hüzünlü bir gecenin ardında
Işıksız kalmış yıldızlar
Gökyüzüne düşmüş umutlar gibi
Sessizce kaybolur sabahlar

Gözlerimde yorgun bir iz
Yüreğimde solgun bir güneş
Geceyle sarmaşıklar gibi dolanmış
Hüzün sarar her tarafı, sessizce

Uykusuz geçen bu gece
Gönlümde bir çığlık, bir feryat
Rüyalarımın ardında kaybolan
Beyaz bir kuğu gibi, sessizce

Dolanır sokaklar, bomboş ve sessiz
Gökyüzünde ağlar yıldızlar belki de
Hüzünlü bir gecenin ardından
Doğar yeni bir umut belki de

Saatler ilerler, zaman akar
Gelir belki de aydınlık günler
Hüzünlü bir gecenin sabahında
Uyanır umutlar, yeniden yeşerir

Belki de bu hüzün, bir öğretidir
Güçlenmek için yaşanan her acı
Ve sabahın körpe ışığında
Bulur yürek, sevgiyi ve umudu kucaklar.