Gecenin koynunda yıldızlar,
suskun bir hikaye anlatır.
Ay ışığında yanar özlem,
dudaklarda yarım kalmış bir sevda,
bir fısıltı gibi asılı kalır havada.
Gözler göğe değince,
o uzak parıltılarda sen varsın,
belki bir nefes kadar yakın,
ama bir düş kadar uzak.
Yaşam böyle; bir adım atarken,
bir adımı geride bırakmak.
Ayrılık gelir sessizce,
bir rüzgar gibi eser geçer,
yıldızlar yine parlar,
ama artık başka bir şarkı söyler.
Ve biz,
o şarkıda yankılanan hüzün,
ay ışığında büyüyen özlemiz.
Kayıt Tarihi : 26.11.2024 10:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!