Yıldızım Şiiri - Havva Keskin

Dün gece gök yüzünde bir yıldız kaydı
O yıldız kaydıkça benim ciğerim yandı
Deselerki hayır hayır yalandı
Çünkü o kayan yıldız benim babamdı.

Babam bir yıldızdı içimi aydınlatan
O bir yıldızdı içimi ısıtan
O bir yıldızdı, ben ise ona tapan
Taptığım o yıldız dün gece kaydı

Kayıp gitti hiç birşey diyemeden
Kayıp gitti bir veda edemeden
Kayıp gitti helallik dilemeden
Benim babam yıldızım dün gece kaydı

Her günümde bana nasihat etti
Senelerdir benim kahrımı çekti
Hatalarıma O gülüp geçti
Yıldızım ne yazık ki dün gece gitti

Ben sanırdım ki babalar ölmez
Onların ömürleri tükenip bitmez
Ben derdim babam beni terk etmez
Yıldızımın, babamın ömrü dün gece bitti.

Keşke onun canına can katabilsem
Kapanan gözlerini bir açabilsem
Birazcık kay deyip yanına yatabilsem
Gitme babam, yıldızım kal diyebilsem

Çaresiz kalmak her halde budur
Bilmemki onsuz hangisi doğru yoldur
Bir diyebilsem Allah'ım bu eceli durdur
Yıldızım, benim babam diyemedim gitme dur

İçimdeki ışık dün gece söndü
Hasretin şimdiden yangına döndü
Bu kalbim işte bugün felaket gördü
Benim yıldızım benim babam dün gece öldü.