Işığın sönmüyor geceler boyu
Bakışın bağrımı yakıyor Yıldız
Bilmem nerelisin kimlerin soyu
Gönlüm sana doğru akıyor Yıldız
Yüzünde benlerin hem çifte, çifte
Kalbinde kimseye besleme öfke
Benim son besteme oluver güfte
Nağmeler ruhumda şakıyor Yıldız
Gözlerinin şavkı beni yakıyor
Saçlarına türlü çiçek takıyor
Gülüşleri bülbül gibi şakıyor
Tenin güller gibi kokuyor Yıldız
Vasıf’ı gülmezdi seni görmeden
Yaşayıp giderdi ödün vermeden
Senle olmak ister bir gün ölmeden
Duruşun yolumu tıkıyor Yıldız
09.05.2009
Vasıf ŞentürkKayıt Tarihi : 21.12.2009 12:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)