Uçuk, kaçık, Pembeydi hayallerim. Ulaşılmazdı belki de
Varsın hayal olsun; yeter ki hayal kuracak yüreğim olsun.
Duygu sağanağında düşlerim
Ilık baharlarımda daima sen
Yeşilin sardığı patika
Yürüyoruz bir sen bir de ben
Yağmur ıslatmış bukle saçlarını
Salınmaktan vaz geçmiş
Gönlüm, gönlüne muhtaç
Ömrüm, huzura aç
Elim nicedir beklemekte
Ellerin uzanıp deysin diye
Bir tebessüm
Bir güzel söz
Dolunaydı yüreğin
Ne aydınlık
Ne de karanlık
Eğreti dal gibisin
Tutsam düşer miyim
Korkardım ıssız caddelerden
Korkardım karanlığın gizeminden
Dilsiz kaldırımlar ağlatırdı içimi
Kimbilir kaç yıkılmışlığa şahitti
Ana evlada yanardı
Evlat sevdiğine ağlardı
Umut mu oldun
Umudum mu oldun
Bensiz çok ağladın mı?
Kim bilir, kimler kırdı seni
Yüreğini kimler incitti
Kim bilir, rüyaların nasıldı
Göz görmemiş, el değmemiş
Uzaklarda, Taa uzaklarda
Yalnız bir ağaç olsam
Baharda çiçek açsam
Kuşlar etrafımda sema dönse
En güzel şarkılarını söylese
Geniş teraslı hane
Sırtını dayamış dağlara
Adım atsan
Bir ayağın kumsalda
Diğeri ise denizde
Yakamozlu dalgalar
Adın, adıma karışmış
Adımların, adımlarıma
Koşmaya hevesliyken
Duruyorsun aniden
Aklına sinmiş çelme
Hep ayağının önünde
Akıl - yürek
İki zıt kutbun şövalyesi
Mızraklar!
Zalim mızraklar
Fırsat buluyor çaresizliği
Deşiyor en derinleri
Şiirinizin sonunda yürekten bir Amin demek lazım diye düşünüyorum. Tebrikler
Tebrikler Yıldırım bey güzel dizeler
Şirde çok güzel işlenmişbir ironi vardı.Kısa ama özlü, tane tane..Şir gibi şiir kutluyorum efendim.
(Ant 10)