Dünya senin gözlerinden güzelmiş
Bir bakıp gülmeyi de denedim
Sonbaharda yapraklarım gazelmiş
Dökülüp de solmayı da denedim
Gökyüzünde bir kuş olup uçmayı
Yalandan da olsa söylese keşke
Seni seviyorumu duyamıyorum
Nice emekler verdiğim aşka
Öyle bir çırpıda kıyamıyorum
Belki hissetmiyor bunu gönülden
Gülen gözlerinin arkasında
Ne hüzünler vardı Elif'im
Hani ah desem
Başlayacaktı gözyaşları seni bir bir anlatmaya
Biliyor musun Elif'im
Sevgi ellerinden saçlarına kadar uzanmış
Bir tutam ayrılık
Bir parça veda
Biraz acı
Biraz da keder
En çok da hüzün yakışırdı eylüle...
Ağaçtan yapraklar dökülüp
Geceler hükmünü yitirdi
senin aydınlığında
Siyahlar beyaz
beyazlar ışık oluverdi
teninin parlaklığında
Yıldızlar bir bir secde ediyor
Bu deli gönlüme izinsiz girdin
Arsızım oldun haberin var mı?
Kimseler duymasın, kalbimi çaldın
Hırsızım oldun, haberin var mı?
Güneşi gülüşüne eklemiştim
Sen ki kış güneşimsin
Üşüyünce ısıtan
Günümü aydınlatan
Bir an bile aklımdan çıkmayan
Gelecek hayalimsin
Sen ki sevda yelimsin
Bir sabah namazı vakti
İyi midir senin için
Hem hayırlı hem de huzur dolu
Belki de sevginle tan yerini
ağartmak istersin kimbilir
Söyle yoksa şafak vakti mi
Bir aşk düşlerime düşünce benim
O an esir oldu bütün bedenim
Herkesler biliyor sendin sebebim
Seni unutmayı kolay mı sandın
Mazimiz canlanır benim gözümde
Mavi diyorum
Gözlerine esir olmuş
Gökyüzü ve deniz
Kıskanç bakışlar atıyor
Gözlerinin mavisine...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!