Yıl Sonu Yıl Başı Şiiri - Şair Tuğrull

Bir yığın hayalle dayandım yıl sonuna
Bir yıkık dökük virane kimsesiz ev gibi
Kanadı kırık kuş, aşılmayı bekleyen Tuna
Hiç mi olmaz bir hayatın düzeni tertibi

Denizler ve gökyüzünün derinliğinde ben
Hem uçamayan kuş hem yüzemeyen balık
Kaybolmuşum, bulmak isterken kendime neden
Düzeltecektim daha da karıştı ortalık

Sefil bakışların morarttığı göz altları
Serseri düşler uykusuzluğa mağlup oldu
Her bakışta tekrarlanan açık söz altları
Çiçeklerimi kırağı vurdu yandı soldu

Artık orda uçurum benim kenarı benim
Ben ben değilim bu aykırı düşüncelerde
Her tarafımı sarmış bu kemikler bu tenim
Düşünce belki kurtulurum bilmecelerden

Yankılar, şarkılar gibi çalıyor beynimde
Sanatçıları eziyor cansız yüreğimi
Geziyor bültenlerde beynim, kumanda kimde
Kim durduracak bu acınası süreğimi

Bir yığın mezarla dayandım yılın başına
Kuşlarım, çiçeklerim, denizler ve gökyüzü
Ve bu kadar yankılar dolu her yaşına
Belki artık karanlıktan görürsün gündüzü