Yıl Beş Mevsim Şiiri - Halil Kökeçli

Yarısında mıyız ömrün,
Son deminde mi,
Ne yaşarsak kâr’ında mı yoksa?
Yüz aynı, göz aynı, söz aynı
Biraz olgunluk sadece.
Ömrün imzası saçlar?
Ne başta un, ne aynada toz var;
Aklar düşmüş saçlara,
Nasıl düşmesin.
Yılda bir kez
İlk baharla açılır
Yaz ile saçılır
Güz ile dökülür
Canlanır, kanlanır, dinlenirken,
Ayaza ve beyaza çekmişsin
Her yılında iki kış,
Biri başında, biri sonunda.
Kim diyorsa yıl dört mevsimdir,
Ya saymayı bilmiyor
Ya da kışları görmemiştir.
17.09.2014