Yıkılmış Bir Dağ Gibiyim

"yıkılmış bir dağ gibiyim"

Yıkılmış bir dağ gibiyim
Üstümde kış, içim harap
Savrulmuşum rüzgarlara
Dursam da nereye kadar.

Kırık sazım çalmaz artık
Sözüm sustu, gönlüm kırık
Bir türkü de boğuk çığlık
Söylesem nereye kadar.

Sevdikçe yâr unuttu beni
Dert doldu gecem, gündüzüm
Ne göz gördü, ne dil dedi
Saklasam nereye kadar.

Zamanla silindi izim
Kapanmıyor kalp sızım
Azrail çalsa da kapımı
Dirensem nereye kadar.

Bir umuttu, söndü gitti
Bahçem kurudu, bülbül gitti
Aşka dair ne söylediysem
Yazsam da nereye kadar

Gurbet vurdu haneme
Hasret düştü canıma
Ben bu halle, ben bu dille
Varsam da nereye kadar...

Derya.